Jarogniew Drwęski (1875-1921) – wielki patriota, społecznik, prawnik i ekonomista, a także pierwszy prezydent miedzywojennego Poznania.
“Wyjątkowej pracowitości i energii talent organizacyjny, umysł bystry, esteta, miłośnik sztuk pięknych, duch samodzielny, darzony był jako prezydent miasta powszechnym uznaniem”
Zygmunt Zalewski
poznański kronikarz i wydawca
Jarogniew Drwęski urodził się w 1875 roku w Glinnie (powiat Wągrowiec). W 1895 roku ukończył gimnazjum świętej Marii Magdaleny w Poznaniu. Następnie podjął studia prawno-ekonomiczne na uniwersytecie w Berlinie. W latach 1899-1903 odbył praktykę sądowniczą w Poznaniu, a po złożeniu egzaminu asesorskiego, do 1918 prowadził kancelarię adwokacką. Jako wybitny prawnik bronił między innymi nauczycieli wrzesińskich oraz udzielał rad Michałowi Drzymale. Dwukrotnie (od 1904 do 1905 roku oraz od 1915 do 1918 roku) był członkiem Rady Miejskiej Poznania. W 1919 roku został pierwszym prezydentem międzywojennego Poznania, a także pierwszym polskim prezydentem miasta. Zmarł w 14 września 1921 roku. Pochowano Go na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu.
Zasługi Jarogniewa Drwęskiego:
- spolszczenie administracji miejskiej i różnych przedsiębiorstw komunalnych,
- uruchomienie Opery Poznańskiej oraz przejęcie przez miasto Biblioteki Raczyńskich i Teatru Polskiego
- organizacja Głównego Urzędu Żywnościowego,
- udział w tworzeniu Międzynarodowych Targów Poznańskich,
- współtworzenie Związku Miast Polskich,
- popierał starania o utworzenie w Poznaniu Uniwersytetu
